நாம் அமர்ந்திருக்கும்
அறையின் மின்விசிறியின்
மெல்லிய சுழற்சி
நம் மௌனத்தால்
அரவை இயந்திரத்தின்
ஒலிபோல் இம்சிக்கிறது
ஒளியை உமிழும்
குழல் விளக்கினைக்
காட்டிலும்
மேம்பட்ட பிராகாசத்தைக்
காண முடிகிறது
உன் விழிகளில்
கால் விரல்களால்
தரையில் கோலமிடுவதும்
கைகளை பிசைந்தபடியும்
அவ்வப்போது நகம் கடித்தபடியும்
கரைக்கின்றாய் காலத்தை
உன்னருகே
அமர்ந்தபடி நானுன்னை
உற்று பார்க்கிறேன்.
No comments:
Post a Comment